Łupież to częsty i krępujący problem. Przyczyną jego powstawania jest przyspieszone złuszczanie naskórka głowy, połączone z nasiloną obecnością drożdżaków typu Malassezia. W łupieżu suchym łuski - martwe komórki - łatwo odrywają się od skóry głowy. W łupieżu tłustym występują ogniska składające się z mocno przylegających żółtawych łusek, z towarzyszącym wzmożonym wydzielaniem sebum, podrażnieniem, zaczerwienieniem i świądem.
Przewlekłe schorzenie powodujące zmiany skórne okolic bogatych w gruczoły łojowe tj. owłosiona skóra głowy (skronie, czoło), twarz (brwi, szczególnie okolice przynosowe oraz fałd nosowo-wargowy) i górna część tułowia.
Zmiany mają charakter zapalny i uzewnętrzniają się w postaci złuszczania naskórka, zarumienionych ognisk i swędzenia. W niektórych przypadkach występuje wysięk. Łojotokowe zapalenie skóry cechuje się częstymi nawrotami. Stan zapalny prowadzi do infekcji m. in. drożdżakami i powstania opisanych zmian chorobowych.
Powierzchowne zakażenie naskórka, objawiające się żółtobrunatnymi plamami zlokalizowanymi głównie na klatce piersiowej, wywołane przez drożdżaki z gatunku Pityrosporum ovale. Pojawia się zwykle po okresie dojrzewania płciowego, bardzo rzadko występuje u dzieci.
Najczęstsza lokalizacja to klatka piersiowa, tułów, szyja i owłosiona skóra głowy.
różowe lub żółtobrunatne plamy o typowej wielkości 3–4 mm, nieregularnego kształtu, dobrze odgraniczone, o tendencji do obwodowego szerzenia się i zlewania ze sobą, tak ze zajmują duże powierzchnie skóry;
powierzchnia zmian ma skłonność do drobnego, otrębiastego złuszczania się;
świąd występuje sporadycznie;
plamy uwidaczniają się po posmarowaniu nalewką jodową, w lampie Wooda wykazują żółtawą lub ceglastą fluorescencję;
zmiany mają tendencję do nawrotów;
pod wpływem promieni słonecznych miejsca zmienione nie ulegają opaleniu, jest to związane z produkcją przez patogen inhibitora melanogenezy- kwasu azelainowego; stąd nazwa "pstry" odnosząca się do białych ognisk w obrębie niezmienionej, opalonej skóry.
Choroba infekcyjna wywołana zakażeniem grzybami dermatofitowymi. Może występować zarówno u dzieci jak i osób dorosłych. Wymaga specjalistycznego leczenia dermatologicznego.
Choroba zapalna skóry będąca skutkiem bezpośredniego kontaktu z alergenem, na który osoba wytworzyła uprzednio nadwrażliwość. Klinicznie wyróżnia się dwie postacie choroby: wyprysk ostry oraz wyprysk przewlekły.
Pierwotnym wykwitem jest grudka wysiękowa oraz pęcherzyk. Ogniska wyprysku kontaktowego nie są wyraźnie odgraniczone od otoczenia. Często towarzyszy im świąd. Zmiany ustępują bez pozostawienia śladu.
Najczęstszymi czynnikami wywołującymi kontaktowe alergiczne zapalenie skóry są: chrom (zapałki, farby i barwniki, cement, beton), nikiel, kobalt (ozdoby, elementy ubioru, np. guziki), formaldehyd, terpentyna, guma i kosmetyki (np. farby do włosów).
Zapalenie mieszków włosowych jest jest to powierzchniowe lub głębokie zakażenie mieszków włosowych bakteriami (gronkowce), które wnikają z zewnątrz przez mieszek włosa i ujścia przyległych do włosów gruczołów łojowych. Szczególne podatne na powstawanie stanu zapalnego mieszków włosowych są miejsca ocierane przez odzież jak kark i plecy. Zapalenie mieszka włosowego występuje w postaci powierzchniowej krosty lub zapalnego guzka otaczającego włos. Zakażone włosy dają się łatwo usunąć, ale istnieje skłonność do tworzenia nowych zmian.
Objaw chorobowy polegający na postępującym zanikaniu wytwarzania włosa w mieszku włosowym. Proces ten dotyczy włosów na głowie, aczkolwiek nie wszystkie obszary głowy są jemu podatne w jednakowym stopniu. Najczęściej występującym typem łysienia jest łysienie androgenowe. Jest spowodowane wrażliwością mieszka włosowego na pochodną testestoronu – dihydrotestosteron (DHT). Pod jego wpływem mieszek włosowy wytwarza coraz cieńsze i słabsze włosy, sam jednocześnie ulegając zmniejszeniu (miniaturyzacja). Na koniec tego procesu mieszek wytwarza już tylko krótki włos pozbawiony barwnika.
Częstą przyczyną wypadania włosów są zaburzenia hormonalne po porodzie, zmiany pór roku, stres, zmęczenie, nieprawidłowe odżywianie, szok emocjonalny lub pooperacyjny.