Biostymulatory tkankowe
BIOSTYMULATORY TKANKOWE
Biostymulacja polega na pobudzeniu skóry do intensywnej regeneracji, czyli zagęszczeniu i ujędrnieniu jej struktury przy użyciu odpowiednich preparatów. Stymulatory tkankowe wykorzystywane w medycynie przeciwstarzeniowej to cała gama preparatów przeznaczonych do iniekcji, o różnym mechanizmie działania. Służą do odbudowy m.in. komórek kolagenu i elastyny. Grupa preparatów stosowanych do biostymulacji jest bardzo duża i stale się poszerza.
Są dwa cele: profilaktyczny i leczniczy. Jeśli chodzi, o zabiegi profilaktyczne, to stosuje się je u osób bardzo młodych, które zawczasu chcą zadbać o odpowiednią jakość kolagenu i zawartość kwasu hialuronowego w skórze. Tym samym zachować na długo jędrną, napiętą pełną blasku cerę.
Natomiast działanie lecznicze ma na celu naprawę niektórych oznak starzenia, wynikających z degeneracji włókien kolagenowych oraz tkanki tłuszczowej co skutkuje utratą jędrności, zmianami w obrębie konturu twarzy, pojawiającymi się fałdami i zmarszczkami. Biostymulatory tkankowe poprawiają elastyczność i napięcie skóry co ma działanie antygrawitacyjne. Ponadto rozjaśniają, nawilżają i odżywiają, co daje efekt widocznego odmłodzona.
W naturalnym procesie starzenia po 25 roku życie zmniejsza się ilość kwasu hialuronowego w skórze i zaczyna ona powoli tracić elastyczność i młodzieńczy blask. U każdego jednak przebiega on z inną intensywnością, a jak będzie wyglądał w dużym stopniu zależy od nas samych. Czynnikami, które wyraźnie go przyspieszają są: promieniowanie słoneczne, intensywne uprawianie sportu (bieganie, maratony, jazda konna), niewłaściwa dieta, wahania wagi, używki oraz niedostateczne nawodnienie organizm. Palenie tytoniu, narkotyki czy alkohol w nadmiarze są prawdziwymi wrogami zdrowej i młodej skóry. Czynnikami, które mają wpływ na starzenie się skóry są także zmiany hormonalne, stres oksydacyjny i genetyka, ale także niewłaściwa pielęgnacja.
SUBSTANCJE AKTYWNE W PREPARATACH
W zależności od stanu skóry, tkanki podskórnej, trybu życia, problemu i wieku, dobieramy odpowiedni preparat stymulujący. Dzielimy je zatem na grupy, które są stworzone na bazie danej substancji aktywnej:
Kwas hialuronowy nieusieciowany – biostymulator tkankowy nie jest wypełniaczem, zatem nie powiększa nam objętości twarzy, choć podawany jest w postaci substancji kwasu hialuronowego. Znaczącą różnicą jest to, że substancją aktywną jest kwas nieusieciowany, który zatrzymuje się w macierzy międzykomórkowej, mocno naciąga wodę, co stymuluje fibroblasty do tworzenia własnego kwasu hialuronowego. Kwas nieusieciowany szybciej rozkłada się w naszym organizmie, niż kwas hialuronowy usieciowany.
Aminokwasy – zapobiegają nadmiernej utracie wody z naskórka, przyspieszają jego regenerację oraz zapobiegają przedwczesnemu starzeniu się komórek. Dodatkowo wspierają naturalną barierę obronną skóry (chroniąc ją przed szkodliwym działaniem czynników zewnętrznych) oraz aktywują produkcję kolagenu i hamują jego biodegradację.
Hydroksyapatyt wapnia (CaHA) - nieorganiczny składnik występujący w ludzkich kościach i zębach oraz w przyrodzie w postaci minerałów. Początkowo był szeroko stosowany m.in. w stomatologii, okulistyce i chirurgii rekonstrukcyjnej, a obecnie jest jednym z najbardziej popularnych produktów używanych w medycynie estetycznej. Wykorzystuje się je do redukcji zmarszczek i bruzd, a także w celu modelowania owalu lub konturu dolnej części twarzy oraz uzupełnienia ubytków tkankowych na dłoniach. Zabieg przywraca tkankom utraconą z wiekiem objętość spowodowaną spadkiem poziomu kolagenu i elastyny w skórze, dzięki czemu uzyskuje się efekt liftingu skóry. Preparat pozwala odbudować strukturę skóry i tkanki podskórnej poprzez stymulację produkcji naturalnego kolagenu, który nadaje skórze naturalną sprężystość, objętość i jędrność. Może być również wykorzystywany w leczeniu lipodystrofii twarzy (zanik tkanki tłuszczowej).
Kolagen – włókniste białko, które znajduje się w naszej macierzy pozakomórkowej. Dzięki niemu, oznaki starzenia są stopniowo redukowane bez żadnych zniekształceń estetycznych. Na dzień dzisiejszy możemy wyróżnić 28 rodzajów kolagenu. Kolagen typu I, który jest wykorzystywany w biostymulatorach wpływa na przyczepność włókien kolagenu typu I oraz kolagenu typu IV, który tworzy się w pobliżu błony komórkowej. Wprowadzając kolagen tworzymy napięcie w macierzy pozakomórkowej, które przyciska fibroblasty wytwarzając nową macierz międzykomórkową oraz kolagen i elastynę. Kolagen służy do utrzymania struktury i funkcjonowania tkanek.
Polinukleotydy - małe fragmenty kwasów nukleinowych DNA i RNA, które występują we wszystkich organizmach. Stosuje się je w medycynie estetycznej, gdzie odpowiadają za utrzymanie odpowiedniej elastyczności skóry i jej zdrowy wygląd. Polinukleotydy są dla nas tak cenne, ponieważ mają zdolność przestrzennego przyłączania ogromnej ilości cząstek wody i dzięki temu zwiększa się nawilżenie naszych tkanek. Dodatkowo wpływają one na wzrost liczby fibroblastów, które produkują m.in. kolagen, a także wiele innych składników odpowiedzialnych za odbudowę skóry. Polinukleotydy spełniają także funkcję regeneracyjną w przypadku intensywnego opalania lub blizn oraz rozstępów, a także przy zwalczaniu wolnych rodników.
Polikaprolakton - biodegradowalny polimer, który powstaje w wyniku polimeryzacji kaprolaktonu. Znalazł wiele zastosowań w biomedycynie, ponieważ w organizmie człowieka ulega powolnemu, stopniowemu rozkładowi wskutek hydrolizy. Rozkład ten trwa nawet dwa lata, co powoduje, ze efekty uzyskiwane za pomocą polikaprolaktonu w organizmie jest niezwykle długotrwały. Właśnie dlatego najczęściej stosuje się go do produkcji implantów czy wchłaniających się nici chirurgicznych.
W medycynie estetycznej znalazł zastosowanie jako element pobudzający skórę do produkcji kolagenu. Ma silne działanie biostymulujące. Jego cząsteczki działają w sposób mechaniczny: uderzają w fibroblasty i tym stymulują produkcję kolagenu.
Przeciwwskazania do zabiegów z użyciem biostymulatorów:
Ciąża i karmienie piersią,
Przeziębienie i inne infekcje,
Aktywna faza alergii,
Stany zapalne w miejscu wykonywania zabiegu, w tym opryszczka,
Choroby autoimmunologiczne,
Skłonność do bliznowacenia,
Przyjmowanie leków utrudniających krzepnięcie krwi,
Stwierdzone uczulenie na składniki preparatu,
Choroba nowotworowa,
Niewyrównana cukrzyca,
Wypełniacze permanentne.